22 Mayıs 2015 Cuma

Bir Partizan Mektubu

“Sevgili Babacığım,
Güçlü ol! Yaşadığım gibi ölüyorum; sınıf kavgasında bir savaşçı olarak. Kendine komünist demek kan dökmek zorunda kalmadığın sürece kolaydır. Gerçekten öyle olup olmadığını sadece kendini kanıtlaman gereken vakit geldiğinde gösterirsin.
Ben öyleyim baba… Savaş uzak bir zamanda sona ermeyecek ve böylece sizlerin de vakti gelecek. Bugün benim geçmek zorunda olduğum bu yoldan halihazırda geçmiş ve geçecek olanları ve Nazilerden tek bir şey öğreneceklerini düşün; her zayıflık kanla ödenmek zorunda kalacaktır.
O halde merhametsiz ol! Dik dur!
Ah babacığım, sevgili babacığım, sen değerli ve iyi bir insansın! Keşke ölümümün etkisi altında kalabileceğinden korkmak zorunda olmasam. Metanetli, metanetli, metanetli ol ! Sınıf kavgasının samimi, ömür boyu bir savaşçısı olduğunu kanıtla !
Ona yardım et Frieda, onu cesaretlendir. Onun yenik düşmesine müsaade etme. Yaşamı artık kendisine değil harekete aittir. Şimdi eskisinden binlerce defa fazla.”

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder