Mevcut düzenin yekpare kuvvetlerinin 2015 1 Mayıs'ında zaferini gözardı etmek en büyük kibir olur diye düşünüyorum. Yıllar yılı yapılan bir çok direnişte kazanılan haklar ve zaferler nasıl ki gözardı edilmeyecek gibi ise (devrimciler açısından); devletin bu son maçtaki galibiyetini örtbas etmek lüzumsuz bir gaz olur.
Çok uzun uzadıya anlatılacak şeyler yok ama birkaç sonuç oluşturursak mevzuyu hızlıca toparlarız sanırım;
-Komünist Parti'nin Taksim çıkartması oldukça başarılıdır.
-Disk, Kesk ve TMMOB gibi ağalık ekseninde dönen ve pasif-uyuşuk mücadeleden vazgeçmeyen kuruluşlardan bir cacık olmayacağı alenen ortaya çıkmıştır.(Hep derim;sendikasızlaşma kaosu bir adım daha büyütür. Bir düşün..)
-Narin ve sözsel hezeyandan öteye geçemeyen, slogancı solculuğun ya kendini mahkum etmesi gerekir ya da düşmandan daha düşman olduklarını bilmelerini isterim.( Azıcık düşün, hemen garezlenme.)
-Bu 1 Mayıs'ta faşizm daha fazla kurumsallaşırken devrim yada kaos iddiası bir o kadar gerilemiştir.
-Mahalleler zaten bizimdir ama Disk'e bir sokak kalmış ve biz oraya geçemiyorsak, mahallelerimizin yiğit insanları dar alan önderliğinin özeleştirisini yapmalı.(herhal)!
-Beşiktaş'a dair bir bilgim yok orada değildim ama eli sopalı,satırlı puşt bireyleri görmek ve bunlar üzerinden teoriler geliştirmek gökyüzünü ilk kez gören canlı kıvamındadır. Ayrıca köpeğin durumunun da şişirilmesi bununla pek bir paralel !
-Bütün bu mağlubiyetin üzerine seçimlerde zevzekçe faşizmi geriletmek ve yıkacağını sanmak hali var. Sizin bu hayallerinizden sıyrılacağınız ihtimalini de düşünemez oldum artık. Hadi gidin 'baraja' bişey yapın ne diyeyim.
Sonuç olarak kıssadan hisse yaratmayacağım fakat büyük devrimci çıkışların yakalanabilmesi veyahut mevcut sistemin kriz ortamını daha derinleştirip bunun malzemesini iyi işlemek her daim bizim elimizde. Varlığını inkar etmediğim bir faşizm ile yaşıyorum konuyu asla sıradanlaştıramam. Ne barikat olduk, ne de tehdit. Bu yüzden farkındalık eksikliğimizin halen derinlerde oluşundan ötürü çok da sevimsiz bir fikrim var:
Çok uzun uzadıya anlatılacak şeyler yok ama birkaç sonuç oluşturursak mevzuyu hızlıca toparlarız sanırım;
-Komünist Parti'nin Taksim çıkartması oldukça başarılıdır.
-Disk, Kesk ve TMMOB gibi ağalık ekseninde dönen ve pasif-uyuşuk mücadeleden vazgeçmeyen kuruluşlardan bir cacık olmayacağı alenen ortaya çıkmıştır.(Hep derim;sendikasızlaşma kaosu bir adım daha büyütür. Bir düşün..)
-Narin ve sözsel hezeyandan öteye geçemeyen, slogancı solculuğun ya kendini mahkum etmesi gerekir ya da düşmandan daha düşman olduklarını bilmelerini isterim.( Azıcık düşün, hemen garezlenme.)
-Bu 1 Mayıs'ta faşizm daha fazla kurumsallaşırken devrim yada kaos iddiası bir o kadar gerilemiştir.
-Mahalleler zaten bizimdir ama Disk'e bir sokak kalmış ve biz oraya geçemiyorsak, mahallelerimizin yiğit insanları dar alan önderliğinin özeleştirisini yapmalı.(herhal)!
-Beşiktaş'a dair bir bilgim yok orada değildim ama eli sopalı,satırlı puşt bireyleri görmek ve bunlar üzerinden teoriler geliştirmek gökyüzünü ilk kez gören canlı kıvamındadır. Ayrıca köpeğin durumunun da şişirilmesi bununla pek bir paralel !
-Bütün bu mağlubiyetin üzerine seçimlerde zevzekçe faşizmi geriletmek ve yıkacağını sanmak hali var. Sizin bu hayallerinizden sıyrılacağınız ihtimalini de düşünemez oldum artık. Hadi gidin 'baraja' bişey yapın ne diyeyim.
Sonuç olarak kıssadan hisse yaratmayacağım fakat büyük devrimci çıkışların yakalanabilmesi veyahut mevcut sistemin kriz ortamını daha derinleştirip bunun malzemesini iyi işlemek her daim bizim elimizde. Varlığını inkar etmediğim bir faşizm ile yaşıyorum konuyu asla sıradanlaştıramam. Ne barikat olduk, ne de tehdit. Bu yüzden farkındalık eksikliğimizin halen derinlerde oluşundan ötürü çok da sevimsiz bir fikrim var:
Ne Kadar Dibe Batarsak O Kadar İyi..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder